Let's go to bed (The Cure, 1983)
De laatste tijd worden we om de oren geslagen met artikels over de Franse bedwants, "les punaises de lit". En als het regent in Parijs, druppelt het in Brussel. Onze NMBS nam naar aanleiding van het plaagdier "gepaste maatregelen" omdat treinen ook geplaagd zouden kunnen zijn (geen bewijs). Er is bij de Belgische professionele verdelgingsfirma's (die voor zogenaamde pest control instaan) een stijging vast te stellen van bedwantsinfestaties (Metro, 13 oktober 2023).
De toename wordt toegeschreven aan een stijgende resistentie tegen bestrijdingsmiddelen, ineffectieve plaagbestrijding, gebrek aan kennis van preventieve maatregelen en het toenemend (inter)nationaal reisverkeer. Bedwantsen kunnen daardoor een echte plaag worden in hotels, maar ook in zorginstellingen.
De hotels in de Franse hoofdstad vrezen de bedwantsen en de daarbij horende imagoschade tijdens de Olympische Zomerspelen. In het recentste Vlaams Infectieziektebulletin worden de "bedgenoten" in het voetlicht geplaatst. In 2022 schreef ik een overzichtsartikel voor het Tijdschrift voor Geneeskunde en Gezondheidszorg over de bedwants, a bad bug.
Terug van nooit weggeweest ... Want al drie decennia lang terroriseert de bedwants (Cimex lectularius) mondiaal menige hotelkamer. Vroeger opereerde de bedwants onder de naam "wandluis". Het is een bloedzuigende ectoparasiet. Maar ze kunnen maanden zonder bloed, zo kunnen ze een lange reis overleven.
Ze zijn verantwoordelijk voor aanzienlijke fysieke irritatie en psychische problemen. De beten van deze insecten kunnen hevig jeukende bulten veroorzaken, bij voorkeur in de nek, handen, armen en benen. De beten komen vaak voor in drieën, de zogenaamde "ontbijt-lunch-diner"-rangschikking.
De hotels in de Franse hoofdstad vrezen de bedwantsen en de daarbij horende imagoschade
Iedere persoon reageert anders op de beten. De allergische reactie treedt op na 1 tot 9 dagen en kan variëren van kleine, rode vlekjes tot de klassieke bedwantsstriemen, die hevige jeuk veroorzaken. De huidsymptomen zijn zelflimiterend en verdwijnen na 1 tot 2 weken.
De gevolgen worden vaak onderschat. Er is een psychologisch impact door een tekort aan slaap. Denk aan de itch-scratch cycle, waarbij krabben het jeukgevoel versterkt, zodat de slaap verder verstoord wordt. Angst en bezorgdheid, vermijdingsgedrag en disfunctioneren, over nachtmerries en fobieën, tot obsessies en waanideeën (delusional parasitosis) werden beschreven, zelfs als de plaag al is opgelost.
De "plaagdieren" zijn goede verstoppers en dus zeer moeilijk te bestrijden. Ze zijn ook steeds meer resistent tegen insectenverdelging. Voor het volledig uitroeien met een geïntegreerde strategie van plaagbestrijding, een bed bug control, is vaak een professionele verdelger nodig. Zo zijn insect foggers of bug bombs niet effectief. De niet-chemische controlemethodes zoals daar zijn vacuümreiniging, borstelen, stomen of bevriezen, zijn dus van essentieel belang.
Een bedwantsenplaag is zelden te wijten aan een gebrek aan hygiëne. Ook onder zeer goede hygiënische omstandigheden worden bedwantsen aangetroffen. Koffers en bagage dienen grondig beschermd te worden tijdens reizen en geïnspecteerd te worden bij thuiskomst. Koffers uit harde plastics zijn te verkiezen boven die gemaakt van textiel omdat bedwantsen zich moeilijk op de elektrostatische en gladde oppervlaktes van koffers voortbewegen.
Good night, sleep tight, don't let the bed bugs bite!