Verhitte discussies op sociale media, webinars en nu ook een wetsvoorstel: de apotheker wil vaccineren.

De motivatie van die laatste luidt als volgt: het aantal vaccinatoren moet omhoog; de toegankelijkheid voor de burger moet gewaarborgd; huisartsen moeten samenwerken met apothekers.

België heeft 2,9 miljoen griepvaccins besteld en elk jaar is het vechten om nog een vaccin beschikbaar te hebben voor de late beslissers. Apothekersverenigingen goochelen met cijfers die zouden aantonen dat minder dan de helft van de doelgroep wordt gevaccineerd.

Nochtans hebben 21.497 huisartsen via de conventie samen met de andere partners in de MedicoMut beslist de gezondheidszorg te verzekeren binnen de toegestane financiële middelen. Zou nog een verhoging van het aantal vaccinatoren echt een invloed hebben op de dekking van het aantal gevaccineerden? Als je een vat wil laten vollopen, moet er wel eerst water uit de kraan komen.

Huisartsen wordt verweten dat ze de toegankelijkheid tot een bepaalde opdracht (griepvaccinatie) beperken: deze stelling is minstens van de pot gerukt want de huisartsengroep is wettelijk verplicht om 24/24 en 7/7 zorgcontinuïteit te bieden en doet dat ook met grote voldoening van de bevolking.

Dezelfde verwijten worden gebruikt voor de pneumococcenvaccinatie, die slechts 8,6% van de doelgroep zou dekken. Wellicht weten wetsvoorstellers dat een pneumococcenvaccin voor de meeste patiënten 75 euro kost in tegenstelling tot 7 euro voor het griepvaccin, en dat dit bij een consult (van 1 euro bij de huisarts!) een wezenlijk verschil maakt?

Apothekers vragen onomwonden een vrijgeleide in voorschrift en uitvoering met de daaraan verbonden extra honorering voor zichzelf

De vaccinatiegraad wordt in deze discussie vergeleken met andere landen, terwijl geen enkel gezondheidssysteem gelijk is met het onze: een appel is fruit, maar geen peer. Stop dus ook met deze vergelijkingen zolang er geen uniforme gezondheidszorg bestaat.

Apothekers kijken jaloers naar verpleegkundigen die wél mogen vaccineren. Daarom willen ze de gecoördineerde wet van 10 mei 2015 ook voor hen aangepast zien, maar dan zonder toezicht van een arts en waarbij het voor de apotheker toegelaten is om allerlei geneeskundige handelingen te verstrekken.

Daarnaast wil de apotheker ook zelf het voorschrift maken en innen via een aanpassing van het KB van 1 februari 2018. De weg ligt dan breed open voor allerlei misbruiken eigen aan de combinatie van een voorschrift maken en een voorschrift uitvoeren (trouwens, is dat niet juist de reden waarom artsen geen medicijnen mogen verkopen ... ?)

Want, u raadde het nog niet: het venijn knijpt uit de staart. Uiteraard moet er ook een honorering worden voorzien voor deze vaccinatiehandeling door een aanpassing van het KB van 14 september 1984, en dat terwijl het voorschrift van de huisarts en de daaraan verbonden kost voor de patiënt in één zin gedemoniseerd wordt als nodeloze kost in een apart consult. Apothekers vragen onomwonden een vrijgeleide in voorschrift en uitvoering met de daaraan verbonden extra honorering voor zichzelf!

Mag ik er in deze context aan herinneren dat het Riziv het griepvaccinvoorschrift slechts terugbetaalt als het na 1 september wordt gemaakt: so don't blame us!

De apothekersverenigingen fantaseren graag over samenwerking om de vaccinatiegraad te helpen verhogen. Samenwerking is echter niet een ander beroep stelselmatig uithollen door adviezen te geven en anamneses af te nemen in aparte consultatieruimten, door onschuldig het gewicht en de bloeddruk van mensen te meten, laat staan door voorschriften te maken en geneeskundige handelingen uit te voeren die allen eigen zijn aan de opleiding en competenties van de huisarts.

Apothekersverenigingen willen het voorschrift claimen: een zeer gevaarlijk precedent voor allerlei misbruiken, niet in het minst omdat moderne apotheken commerciële bedrijven zijn geworden.

Vaccinatie voor wat dan ook - zoals elke medische act - is een artsenverantwoordelijkheid en géén commerciële extra voor de apotheker onder het mom van samenwerking

Apothekers willen hun competentie uitgebreid zien om te kunnen vaccineren. Ik keer de vraag om: waarom kan bij de apotheker het competentierendement niet circa 10% beter op vlak van farmacologie, eerder dan 10% van de competentie af te nemen van de huisartsen?

De hypocrisie vanuit de apothekersgilden mag stoppen: vaccinatie voor wat dan ook - zoals elke medische act - is een artsenverantwoordelijkheid en géén commerciële extra voor de apotheker onder het mom van samenwerking.

Als elke beroepsgroep zijn verantwoordelijkheid neemt voor de eigen opleiding en competenties, is er binnen de beschikbare financiën geen aanpassing nodig van een wettelijk kader voor een goede functionaliteit van gezondheidszorg.

En is er geen wederzijdse ergernis, maar wel échte samenwerking. Zoals gelukkig nog met de huisapotheker om de hoek.

Verhitte discussies op sociale media, webinars en nu ook een wetsvoorstel: de apotheker wil vaccineren. De motivatie van die laatste luidt als volgt: het aantal vaccinatoren moet omhoog; de toegankelijkheid voor de burger moet gewaarborgd; huisartsen moeten samenwerken met apothekers. België heeft 2,9 miljoen griepvaccins besteld en elk jaar is het vechten om nog een vaccin beschikbaar te hebben voor de late beslissers. Apothekersverenigingen goochelen met cijfers die zouden aantonen dat minder dan de helft van de doelgroep wordt gevaccineerd. Nochtans hebben 21.497 huisartsen via de conventie samen met de andere partners in de MedicoMut beslist de gezondheidszorg te verzekeren binnen de toegestane financiële middelen. Zou nog een verhoging van het aantal vaccinatoren echt een invloed hebben op de dekking van het aantal gevaccineerden? Als je een vat wil laten vollopen, moet er wel eerst water uit de kraan komen. Huisartsen wordt verweten dat ze de toegankelijkheid tot een bepaalde opdracht (griepvaccinatie) beperken: deze stelling is minstens van de pot gerukt want de huisartsengroep is wettelijk verplicht om 24/24 en 7/7 zorgcontinuïteit te bieden en doet dat ook met grote voldoening van de bevolking. Dezelfde verwijten worden gebruikt voor de pneumococcenvaccinatie, die slechts 8,6% van de doelgroep zou dekken. Wellicht weten wetsvoorstellers dat een pneumococcenvaccin voor de meeste patiënten 75 euro kost in tegenstelling tot 7 euro voor het griepvaccin, en dat dit bij een consult (van 1 euro bij de huisarts!) een wezenlijk verschil maakt? De vaccinatiegraad wordt in deze discussie vergeleken met andere landen, terwijl geen enkel gezondheidssysteem gelijk is met het onze: een appel is fruit, maar geen peer. Stop dus ook met deze vergelijkingen zolang er geen uniforme gezondheidszorg bestaat. Apothekers kijken jaloers naar verpleegkundigen die wél mogen vaccineren. Daarom willen ze de gecoördineerde wet van 10 mei 2015 ook voor hen aangepast zien, maar dan zonder toezicht van een arts en waarbij het voor de apotheker toegelaten is om allerlei geneeskundige handelingen te verstrekken. Daarnaast wil de apotheker ook zelf het voorschrift maken en innen via een aanpassing van het KB van 1 februari 2018. De weg ligt dan breed open voor allerlei misbruiken eigen aan de combinatie van een voorschrift maken en een voorschrift uitvoeren (trouwens, is dat niet juist de reden waarom artsen geen medicijnen mogen verkopen ... ?) Want, u raadde het nog niet: het venijn knijpt uit de staart. Uiteraard moet er ook een honorering worden voorzien voor deze vaccinatiehandeling door een aanpassing van het KB van 14 september 1984, en dat terwijl het voorschrift van de huisarts en de daaraan verbonden kost voor de patiënt in één zin gedemoniseerd wordt als nodeloze kost in een apart consult. Apothekers vragen onomwonden een vrijgeleide in voorschrift en uitvoering met de daaraan verbonden extra honorering voor zichzelf! Mag ik er in deze context aan herinneren dat het Riziv het griepvaccinvoorschrift slechts terugbetaalt als het na 1 september wordt gemaakt: so don't blame us! De apothekersverenigingen fantaseren graag over samenwerking om de vaccinatiegraad te helpen verhogen. Samenwerking is echter niet een ander beroep stelselmatig uithollen door adviezen te geven en anamneses af te nemen in aparte consultatieruimten, door onschuldig het gewicht en de bloeddruk van mensen te meten, laat staan door voorschriften te maken en geneeskundige handelingen uit te voeren die allen eigen zijn aan de opleiding en competenties van de huisarts. Apothekersverenigingen willen het voorschrift claimen: een zeer gevaarlijk precedent voor allerlei misbruiken, niet in het minst omdat moderne apotheken commerciële bedrijven zijn geworden. Apothekers willen hun competentie uitgebreid zien om te kunnen vaccineren. Ik keer de vraag om: waarom kan bij de apotheker het competentierendement niet circa 10% beter op vlak van farmacologie, eerder dan 10% van de competentie af te nemen van de huisartsen? De hypocrisie vanuit de apothekersgilden mag stoppen: vaccinatie voor wat dan ook - zoals elke medische act - is een artsenverantwoordelijkheid en géén commerciële extra voor de apotheker onder het mom van samenwerking. Als elke beroepsgroep zijn verantwoordelijkheid neemt voor de eigen opleiding en competenties, is er binnen de beschikbare financiën geen aanpassing nodig van een wettelijk kader voor een goede functionaliteit van gezondheidszorg. En is er geen wederzijdse ergernis, maar wel échte samenwerking. Zoals gelukkig nog met de huisapotheker om de hoek.