Doctor, my eyes (Jackson Browne, 1972)

We kijken dagelijks gemiddeld 5,5 uur naar een scherm.

In 2006 werd ik samen met ergonome Veerle Hermans door De Tijd geïnterviewd over het Computer Vision Syndrome (CVS). In dat interview raadden we iedere computergebruiker nog aan om elke 15 minuten 15 seconden naar buiten te kijken, en daarenboven de lenzendragers om elke 20 minuten even kort de ogen te sluiten. Zoveel jaren later zal ik dit advies nog eens van naderbij bekijken.

CVS is een amalgaam van oogklachten, ook wel gekend onder de noemers computerogen, Digital Eye Strain (DES) en Ocular asthenopia. Het groepeert vier types klachten: de interne oogklachten (ongemak en pijn in de ogen), de externe oogklachten (branderige ogen, rode ogen, irritatie, tranen, droge ogen, gevoeligheid aan fel licht, vreemd lichaam gevoel), visuele klachten (diplopie, wazig zien, moeilijkheden bij het focussen) en de musculoskeletale klachten (van nek, schouders, rug) (Skoblina et al., Klinika Oczna, 2020).

Al geruime tijd komt de zogenaamde "20-20-2 regel" bovendrijven. Dit is vooral bij de aanpak van de groeiende populatie kinderen met myopie (zie VRTNWS van 1 mei 2024).

Deze regel stipuleert het volgende: na 20 minuten op de computer gewerkt te hebben, 20 seconden in de verte kijken naar een object op minstens 6 meter (20 feet) en erop focussen. Daarnaast zou je ook twee uur per dag buiten in het daglicht moeten spenderen (Prof. dr. Bart Leroy op VRTNWS). Die regel zou de ogen even tot rust moeten brengen door de continue accommodatie van de lens te voorkomen.

Maar is deze vuistregel wel accuraat in de preventie van allerlei oogklachten (droge ogen, hoofdpijn, dubbelzien, ...)? Dat is zeker van belang nu CVS en myopie bij jonge personer majeure volksgezondheidsproblemen vormen.

De 20-20-20 en 20-20-2 regels zijn dus een strategie die door velen aanbevolen wordt, maar op drijfzand gebouwd is

Laten we deze regel eens onder de loep nemen en kijken naar zijn merites. De Amerikaanse dokter Anshel introduceerde de "20-20-20 regel" in zijn boek Visual Ergonomics in the Workplace (1998). Het idee ontsproot uit de "3B's aanpak": blink, breathe and break. De break werd later opgesplitst in de 20-20-20 regel. Anshel heeft het advies nooit geponeerd als een wetenschappelijk feit (Rodriguez, Optometry Advisor, 2023).

Een recente studie kon maar weinig bewijs leveren voor het nut van deze vuistregel. De accommodatie zou kunnen verbeteren, wellicht door minder schermtijd en preventie van langdurig van kortbij staren op de computer (Talens-Estarelles et al., Contact Lens and Anterior Eye, 2023).

Er zijn sowieso zeer weinig peer-reviewed, gevalideerde, systematische studies terug te vinden over CVS en de 20-20-20 regel (Johnson et al., Optometry and Vision Science, 2023).

De 20-20-20 en 20-20-2 regels zijn dus een strategie die door velen aanbevolen wordt, maar op drijfzand gebouwd is. Het zijn catchy slogans en makkelijk te onthouden, maar de wetenschappelijke fundamenten ervan zijn nog steeds mager te noemen. Hoewel goed bedoeld, is het een misleidend en onprofessioneel advies (Boulet, Can J Optometry, 2016).

Het voordeel van het advies is wel dat het de schermtijd onder de aandacht brengt bij mensen met oculaire klachten. Het regelmatig onderbreken van het computerwerk met micropauzes kan al wonderen verrichten, zonder de rigide routine van de triple 20 (Pucker, ModernOptometry, 2023). Een digital detox zo nu en dan doet ook wonderen voor wat betreft de ooghygiëne.

Behind blue eyes (The Who, 1971)

Doctor, my eyes (Jackson Browne, 1972)We kijken dagelijks gemiddeld 5,5 uur naar een scherm.In 2006 werd ik samen met ergonome Veerle Hermans door De Tijd geïnterviewd over het Computer Vision Syndrome (CVS). In dat interview raadden we iedere computergebruiker nog aan om elke 15 minuten 15 seconden naar buiten te kijken, en daarenboven de lenzendragers om elke 20 minuten even kort de ogen te sluiten. Zoveel jaren later zal ik dit advies nog eens van naderbij bekijken.CVS is een amalgaam van oogklachten, ook wel gekend onder de noemers computerogen, Digital Eye Strain (DES) en Ocular asthenopia. Het groepeert vier types klachten: de interne oogklachten (ongemak en pijn in de ogen), de externe oogklachten (branderige ogen, rode ogen, irritatie, tranen, droge ogen, gevoeligheid aan fel licht, vreemd lichaam gevoel), visuele klachten (diplopie, wazig zien, moeilijkheden bij het focussen) en de musculoskeletale klachten (van nek, schouders, rug) (Skoblina et al., Klinika Oczna, 2020).Al geruime tijd komt de zogenaamde "20-20-2 regel" bovendrijven. Dit is vooral bij de aanpak van de groeiende populatie kinderen met myopie (zie VRTNWS van 1 mei 2024). Deze regel stipuleert het volgende: na 20 minuten op de computer gewerkt te hebben, 20 seconden in de verte kijken naar een object op minstens 6 meter (20 feet) en erop focussen. Daarnaast zou je ook twee uur per dag buiten in het daglicht moeten spenderen (Prof. dr. Bart Leroy op VRTNWS). Die regel zou de ogen even tot rust moeten brengen door de continue accommodatie van de lens te voorkomen.Maar is deze vuistregel wel accuraat in de preventie van allerlei oogklachten (droge ogen, hoofdpijn, dubbelzien, ...)? Dat is zeker van belang nu CVS en myopie bij jonge personer majeure volksgezondheidsproblemen vormen. Laten we deze regel eens onder de loep nemen en kijken naar zijn merites. De Amerikaanse dokter Anshel introduceerde de "20-20-20 regel" in zijn boek Visual Ergonomics in the Workplace (1998). Het idee ontsproot uit de "3B's aanpak": blink, breathe and break. De break werd later opgesplitst in de 20-20-20 regel. Anshel heeft het advies nooit geponeerd als een wetenschappelijk feit (Rodriguez, Optometry Advisor, 2023).Een recente studie kon maar weinig bewijs leveren voor het nut van deze vuistregel. De accommodatie zou kunnen verbeteren, wellicht door minder schermtijd en preventie van langdurig van kortbij staren op de computer (Talens-Estarelles et al., Contact Lens and Anterior Eye, 2023). Er zijn sowieso zeer weinig peer-reviewed, gevalideerde, systematische studies terug te vinden over CVS en de 20-20-20 regel (Johnson et al., Optometry and Vision Science, 2023). De 20-20-20 en 20-20-2 regels zijn dus een strategie die door velen aanbevolen wordt, maar op drijfzand gebouwd is. Het zijn catchy slogans en makkelijk te onthouden, maar de wetenschappelijke fundamenten ervan zijn nog steeds mager te noemen. Hoewel goed bedoeld, is het een misleidend en onprofessioneel advies (Boulet, Can J Optometry, 2016). Het voordeel van het advies is wel dat het de schermtijd onder de aandacht brengt bij mensen met oculaire klachten. Het regelmatig onderbreken van het computerwerk met micropauzes kan al wonderen verrichten, zonder de rigide routine van de triple 20 (Pucker, ModernOptometry, 2023). Een digital detox zo nu en dan doet ook wonderen voor wat betreft de ooghygiëne. Behind blue eyes (The Who, 1971)