Contingent loslaten? Of is evenwicht tussen specialismen de opgave?

In De Tijd verklaart N-VA-minister Weyts vrijdag 4 oktober dat Vlaanderen zich niet meer braaf zal houden aan het contingent van artsen dat de Federale Planningscommissie (samen met het Rekenhof, nvdr) vastlegt. 'Als Vlaamse Gemeenschap zijn wij de enigen die die naleven, terwijl de Franse Gemeenschap elk jaar mooie woorden gebruikt maar uiteindelijk een middelvinger opsteekt', klinkt het op de cover van die krant.Het bevestigt wat we al dinsdag (1/10) op onze website hebben gemeld.De Vlaamse Planningscommissie, die in de steigers staat, moet volgens de aantredende regering het laatste woord hebben in het aantal artsen dat de Vlaamse universiteiten conform het beleid kunnen opleiden.Rekenen op toegift?Het Vlaams Geneeskundig Studentenoverleg reageert bezorgd.VGSO begrijpt ten volle de frustratie over het niet-naleven van het federale artsencontingent door de Franstalige Gemeenschap.Maar het is wel nog altijd de federale overheid die blijft bepalen hoeveel artsen hun stiel zullen mogen bedrijven, want zij kent de Riziv-nummers toe.Het VGSO steigert bij de gedachte dat afstuderende artsen geen rechtszekerheid zouden hebben over de mogelijkheid hun beroep uit te oefenen, en daarbij afhankelijk zouden zijn van een toegift van de federale minister van Volksgezondheid.KnelpuntspecialismenHet VGSO vraagt dat minister van Onderwijs Ben Weyts en zijn collega van Welzijn Wouter Beke (CD&V) vooral werk zouden maken van een betere verdeling van het aantal nieuwe artsen over de verschillende specialismen - aan de hand van de subquota.Herinneren we eraan dat een betere uitwerking en opvolging van de subquota ook de reden was waarom van de oprichting van een Vlaamse Planningscommissie werk werd gemaakt. Al twee decennia blijkt het moeilijk om voor bepaalde 'knelpuntspecialismen' voldoende kandidaten te vinden. Ook de laatste PlanKad legde weer eens bloot bij welke disciplines het schoentje vooral knelt.Het VGSO pleit er voor dat er een opwaardering komt van deze specialismen. Het zie vooral heil in een constructieve samenwerking, om "tot een breed gedragen beleid te komen vanuit de overheid, de universiteiten, geneeskundestudenten, aso's en syndicaten".Letterlijk: lees hier de reactie van het VGSO.