Middenin de covidpandemie stopte Ilse Dapper als arts. Niet omdat ze schoon genoeg had van de medische wereld, wel integendeel. "Ik wil artsen helpen om de good vibes in de job te houden." Van een carrièreswitch gesproken.
...
Ondertussen heeft de intensiviste de ziekenhuiswereld al een aantal weken achter zich gelaten. "In het begin voelde het alsof een van mijn ledematen geamputeerd was, heel raar", zegt ze. "Ik vraag me weliswaar af waar ik voorheen de tijd vandaan haalde om een job als arts en iDeeLAB te combineren." iDeeLAB, dat is de 'nieuwe' uitdaging waarvoor ze het artsenberoep vaarwel zei. Het begon in 2016 met bijscholingen over medische en leiderschapsthema's, ondertussen is het aanbod uitgebreid met workshops medisch leiderschap en 1-op-1 coaching van artsen. Dr. Ilse Dapper: "Het idee om te stoppen met de medische praktijk en me volledig op iDeeLAB toe te leggen, rijpte al een enkele jaren. Mijn echtgenoot is ondernemer, volgens hem was het 'gewoon' een kwestie van de sprong te wagen. Maar telkens staken twijfels de kop op. Bijvoorbeeld, was mijn opleiding dan niet voor niets geweest? Intensivist zijn is een heel waardevolle job, je kan veel voor patiënten betekenen. Maar uiteindelijk wilde ik toch meer impact kunnen uitoefenen op de medische wereld dan louter op mijn patiënten en micro-omgeving in het ziekenhuis." De intensiviste verklaart zich nader. "Als artsen hebben we een leuke job, we hebben status, een goed inkomen en werkzekerheid, en toch zijn er zovelen onder ons verdrietig. Hoe komt dat toch?" Dapper vergelijkt de weg naar het arts-zijn met een struggle. "Het begint in feite al met het toelatingsexamen, je moet een examen afleggen om aan de opleiding te kunnen beginnen. Na ettelijke jaren studie en assistentschap bereik je dan uiteindelijk de top van de berg, maar op die berg blijkt veel wind te zijn." Gevraagd naar een voorbeeld noemt ze de communicatiecultuur in de medische wereld. Meer bepaald de geslotenheid, preciseert Ilse Dapper: "Voor artsen is het niet evident om tegen elkaar te zeggen ik vind dit een moeilijke casus, of ik voel mij onzeker. Van meet af aan word je immers opgeleid als concurrenten. Eens in het werkveld, ben je plots concullega's en moet je met elkaar zien samen te werken in het belang van de patiënt." "Ook krijg je als arts of arts in spe al op heel jonge leeftijd leidinggevende verantwoordelijkheid zonder dat je dit beseft", vervolgt Ilse Dapper, "en zonder dat je hier de vaardigheden en tools voor hebt gekregen".Terwijl die er wel degelijk zijn, benadrukt Dapper. "Met iDeeLAB organiseer ik sinds jaar en dag bijscholingen voor artsen waarbij ze hun vaardigheden kunnen aanscherpen om een leiderschapsrol op te nemen. In tegenstelling tot wat je in eerste instantie zou denken, gaat leiderschap niet over cheffen en belangt het zeker niet alleen diensthoofden of artsen met een verantwoordelijke functie aan." Zo definieert de intensiviste leiderschap als 'vaardigheden om de eigen talenten en die van je omgeving maximaal te laten bloeien, en om om te gaan met veranderingen'. Concreet vertaalde zich dat de afgelopen jaren in bijscholingen over onderwerpen als inzicht krijgen in verschillende persoonlijkheden, feedback geven, communicatie met moeilijke mensen, doelen stellen, begrenzen, time management enz. Ilse Dapper: "Aanvankelijk koppelde ik dergelijke sessies over leiderschap aan een luik over een medisch topic, om deelnemers 'warm te maken'. Maar al snel kreeg ik van meerdere deelnemers de feedback dat ze net het leiderschapsluik het interessantste vonden. Dat, en omstandigheden op de werkvloer, sterkten mij in mijn geloof dat er nog meer nood is aan inzetten op leiderschap in de medische wereld." Wat zorgde er uiteindelijk voor dat ze de 'sprong waagde'? Ilse Dapper vertelt: "Een aantal persoonlijke ervaringen - zo kregen zowel mijn moeder als zus borstkanker - zetten me aan het denken. Dat het leven onvoorspelbaar is. Nochtans, als intensivist weet je dat het leven snel kan verkeren, alleen koppel je daar niet meteen acties aan." "De coronacrisis zorgde wellicht voor dat extra duwtje in de rug. Het behandelen van covidpatiënten werd al snel monotoon, buiten het ziekenhuis was er weinig ontspanning. Ik miste positiviteit op de werkvloer, wilde graag iets in beweging zetten." En er staat nog heel wat 'te bewegen' in de medische wereld, gelooft Ilse Dapper. "Herstructureringen, fusies, netwerken... Vaststaat dat ziekenhuizen in de zeer nabije toekomst meer zullen samenwerken. De rol van het ziekenhuis zal ook veranderen, telegeneeskunde krijgt een prominentere rol. Op termijn zal het ziekenhuis naar de patiënt gaan in plaats van omgekeerd, wat ook inhoudt dat artsen een andere positie zullen bekleden. Dat zal veel onzekerheid teweegbrengen. Gelet dat patiënten steeds mondiger worden, zal ook de customer journey meer en meer aan belang winnen." De bedoeling is dat de intensiviste binnen iDeeLAB bijscholingen blijft organiseren maar ook zelf in de rol van coach kruipt. "Ik volgde verschillende leiderschapscursussen, van een opleiding aan EHSAL, opleidingen in verbindend leiderschap en coaching, tot Harvard Business School, en in het verleden heb ik meermaals een coachende rol opgenomen in transities op onze ziekenhuisdienst. Toen ik mijn carrièreswitch aankondigde, vielen de meesten dan ook niet uit de lucht. Mijn zus verwoordde het zo: 'In plaats van patiënten blij te maken ga je nu andere artsen helpen om patiënten blij te maken. ' (lacht)." "Ik voel als het ware stress op de werkvloer", zegt Ilse Dapper. "Ik wil artsen begeleiden in huidige en toekomstige veranderingen, hen helpen om daarin leiderschap op te nemen - of je nu hoofdarts bent, dienst- of kliniekhoofd, arts-specialist,... Ik wil ervoor zorgen dat collega's de 'good vibes' in hun job kunnen behouden." Meer zelfs, de intensiviste wil een 'positive vibes' pandemie creëren. "Studies tonen aan dat zoiets ook echt besmettelijk is en dat dit op termijn een win is voor zowel de arts, zijn omgeving, het verpleegkundige team, het ziekenhuis als de patiënt. In het Verenigd Koninkrijk grijpen ze covid overigens aan als katalysator om nooit meer naar een pre-pandemische zorg te gaan. Ze zetten volop in op medisch leiderschap voor elke arts zodat die laatste kan signaleren wat fout loopt op de werkvloer en veranderpunten kan voorstellen. Hoe goed zou het zijn als dat ook hier zou gebeuren?"