Union4U is het initiatief van een kleine groep Franstalige verpleegkundigen.

In een filmpje op de website van de nieuwe vakbond, beschrijven enkele collega's de moeilijke omstandigheden waarin verpleegkundigen dagdagelijks moeten werken. Er is te weinig personeel en te weinig erkenning, klinkt het. De coronacrisis putte verpleegkundigen, zowel jong als oud, uit. "Ze noemden ons helden en applaudisseerden voor ons. Er werd ons een vergoeding beloofd. Maar nog steeds is er niets veranderd aan onze werkomstandigheden."

Concreet zijn de eisen van Union4U onder meer: een betere financiering van de zorgsector, opleidingen aangepast aan de realiteit op het terrein, de erkenning als zwaar beroep, een groter gewicht in de vertegenwoordiging in de verschillende organen binnen de FOD Volksgezondheid en het Riziv.

"We hebben de indruk dat er niet naar ons geluisterd wordt", gaat het verder in het filmpje. "We zijn met heel veel in de zorgverlening, en toch hebben we niets te zeggen als er overlegd wordt. Het is dan ook tijd om vertegenwoordigd te worden door een organisatie die onze manier van zorgen verdedigt."

Union4U moet een politiek onafhankelijke vakbond worden, die zich specifiek op verpleeg- en zorgkundigen richt. Ongeacht of ze in loondienst of zelfstandige zijn, in welke sector ze werken, ziekenhuizen, woonzorgcentra, thuiszorg, gevangenissen of scholen. Naar analogie met de artsensyndicaten.

Donderdag 19 november wordt het hele project officieel voorgesteld in Namen.

Aan Vlaamse kant zoekt het syndicaat nog leden, laten "Vlaamse verkenners en behartigers van Union4U" Annemie Schoonis (bestuurslid Belgische Vereniging van Pneumologie Verpleegkundigen), Geert Berden (bestuurslid Vlaamse Vereniging Verpleegkundigen Spoedgevallenzorg) en Christian Toumpsin (verpleegkundig coördinator voor orgaan- en weefseldonatie) weten aan Artsenkrant.

Union4U is het initiatief van een kleine groep Franstalige verpleegkundigen. In een filmpje op de website van de nieuwe vakbond, beschrijven enkele collega's de moeilijke omstandigheden waarin verpleegkundigen dagdagelijks moeten werken. Er is te weinig personeel en te weinig erkenning, klinkt het. De coronacrisis putte verpleegkundigen, zowel jong als oud, uit. "Ze noemden ons helden en applaudisseerden voor ons. Er werd ons een vergoeding beloofd. Maar nog steeds is er niets veranderd aan onze werkomstandigheden."Concreet zijn de eisen van Union4U onder meer: een betere financiering van de zorgsector, opleidingen aangepast aan de realiteit op het terrein, de erkenning als zwaar beroep, een groter gewicht in de vertegenwoordiging in de verschillende organen binnen de FOD Volksgezondheid en het Riziv."We hebben de indruk dat er niet naar ons geluisterd wordt", gaat het verder in het filmpje. "We zijn met heel veel in de zorgverlening, en toch hebben we niets te zeggen als er overlegd wordt. Het is dan ook tijd om vertegenwoordigd te worden door een organisatie die onze manier van zorgen verdedigt."Union4U moet een politiek onafhankelijke vakbond worden, die zich specifiek op verpleeg- en zorgkundigen richt. Ongeacht of ze in loondienst of zelfstandige zijn, in welke sector ze werken, ziekenhuizen, woonzorgcentra, thuiszorg, gevangenissen of scholen. Naar analogie met de artsensyndicaten. Donderdag 19 november wordt het hele project officieel voorgesteld in Namen. Aan Vlaamse kant zoekt het syndicaat nog leden, laten "Vlaamse verkenners en behartigers van Union4U" Annemie Schoonis (bestuurslid Belgische Vereniging van Pneumologie Verpleegkundigen), Geert Berden (bestuurslid Vlaamse Vereniging Verpleegkundigen Spoedgevallenzorg) en Christian Toumpsin (verpleegkundig coördinator voor orgaan- en weefseldonatie) weten aan Artsenkrant.