Al langer is bekend dat uit- en afgestelde zorg tijdens de coronacrisis artsen-specialisten en ziekenhuizen flink wat geld heeft gekost. Om de grootste financiële nood te lenigen, betaalde de overheid een miljard voorschot aan de ziekenhuizen. De eerste lijn werkte zich eveneens uit de naad om de pandemie het hoofd te bieden. Doorgaans gebeurde dat bescheiden, ver weg van de schijnwerpers.
Ook in covid-tijden is een huisartsenpraktijk nu eenmaal veel minder spectaculair - en dus minder 'mediageniek' - dan een intensieve zorgafdeling. Het verrichtte werk is daarom niet minder belangrijk.
Onderbelicht bleef derhalve de spectaculaire terugval van het aantal raadplegingen en huisbezoeken in de maanden maart, april en deels ook mei. Voorts namen huisartsen het initiatief om (pre)triagecentra uit de grond te stampen en dat werkte. Het staat in schril contrast met de door de administratie uitgedokterde schakelzorgcentra die goeddeels onbenut bleven. Daarvoor had de Vlaamse overheid nochtans veel centen veil.
Op de keper beschouwd lijkt de ziekteverzekering de grote winnaar te worden van deze gezondheidscrisis
Het verhaal van de apothekers kan leerrijk zijn voor huisartsen. In de donkerste dagen van de crisis verstrekten ze mensen volop informatie over handgels, mondmaskers enz. Eens dat voor elkaar, mochten... de supermarkten mondmaskers verkopen. De apothekers kregen compensatie, jawel: in een filmpje prees Maggie De Block hen de hemel in. Gemakkelijk en goedkoop.
Op de keper beschouwd lijkt de ziekteverzekering de grote winnaar te worden van deze gezondheidscrisis. Heel wat zorg is uitgesteld. Prestaties terugbetalen, hoefde derhalve niet. Dat er een inhaalbeweging volgt, is duidelijk. Even duidelijk is dat een deel van de achtergestelde zorgverlening nooit gepresteerd zal worden. Met andere woorden: het Riziv boekt een overschot op haar budget voor 2020. Dat huisartsen in die omstandigheden (wat) boter bij de vis eisen, lijkt dus niet onredelijk.
Ook in covid-tijden is een huisartsenpraktijk nu eenmaal veel minder spectaculair - en dus minder 'mediageniek' - dan een intensieve zorgafdeling. Het verrichtte werk is daarom niet minder belangrijk. Onderbelicht bleef derhalve de spectaculaire terugval van het aantal raadplegingen en huisbezoeken in de maanden maart, april en deels ook mei. Voorts namen huisartsen het initiatief om (pre)triagecentra uit de grond te stampen en dat werkte. Het staat in schril contrast met de door de administratie uitgedokterde schakelzorgcentra die goeddeels onbenut bleven. Daarvoor had de Vlaamse overheid nochtans veel centen veil. Het verhaal van de apothekers kan leerrijk zijn voor huisartsen. In de donkerste dagen van de crisis verstrekten ze mensen volop informatie over handgels, mondmaskers enz. Eens dat voor elkaar, mochten... de supermarkten mondmaskers verkopen. De apothekers kregen compensatie, jawel: in een filmpje prees Maggie De Block hen de hemel in. Gemakkelijk en goedkoop. Op de keper beschouwd lijkt de ziekteverzekering de grote winnaar te worden van deze gezondheidscrisis. Heel wat zorg is uitgesteld. Prestaties terugbetalen, hoefde derhalve niet. Dat er een inhaalbeweging volgt, is duidelijk. Even duidelijk is dat een deel van de achtergestelde zorgverlening nooit gepresteerd zal worden. Met andere woorden: het Riziv boekt een overschot op haar budget voor 2020. Dat huisartsen in die omstandigheden (wat) boter bij de vis eisen, lijkt dus niet onredelijk.
