"Niettegenstaande mijn dagelijkse inzet, blijkt de erkenning hiervoor heel laag te zijn", schrijft dr. Ilse Six. Ze hoopt dat de samenleving na de coronacrisis zijn waardering laat blijken voor artsen die zich inzetten voor ziektepreventie.
Ik ben al vier jaar werkzaam als arts. Als preventiearts. Als arbeidsarts bij Securex, als collectearts bij Rode Kruis-Vlaanderen en als consultatiearts bij Kind en Gezin. Ik tracht te voorkomen dat mensen ziek worden. Da's mijn job en ik doe dat met veel plezier.
Ik bescherm jonge kinderen tegen ernstige infectieziektes met hun eerste vaccins. Ik zorg dat eventuele medische problemen bij deze kinderen tijdig worden opgemerkt en verwijs ze eventueel door om erger te voorkomen. Ik voer bedrijfsbezoeken uit om risico's op het werk op te sporen en adviezen te geven hoe deze in te perken. Ik help ook om de eerste hulp in een bedrijf te organiseren. Ik zie werknemers op medisch onderzoek om eventuele problemen zo vroeg mogelijk op te merken en te voorkomen. Zo zorg ik dat ze veilig en gezond aan het werk kunnen blijven. Ik zorg dat ontvangers van bloedproducten gerust mogen zijn dat deze veilig zijn.
Maar niettegenstaande mijn dagelijkse inzet, blijkt de erkenning hiervoor heel laag te zijn. Met een Riziv-nummer dat eindigt op -000 - omdat de verplichte ziekteverzekering nergens in deze activiteiten tegemoet komt - word ik vaak niet als volwaardig arts beschouwd. Zo kon ik zelfs niet stemmen bij de Orde der artsen omdat mijn Riziv-nummer online als 'ongeldig' bestempeld werd. Ook op andere websites is dit vaak het geval. Ik vraag al vijf jaar op rij een Riziv-premie aan, maar nog steeds werd mij geen enkele toegekend.
Elke euro geïnvesteerd in preventie, levert op termijn drie euro op, de coronacrisis maakt dit meer dan duidelijk
Ik ben lang niet de enige arts die dit moet ondervinden. Ik denk dat ik namens alle preventieartsen - arbeidsartsen, CLB-artsen, consultatiebureauartsen Kind en Gezin, collecteartsen, adviserend artsen, ... - kan zeggen dat onze maatschappelijke waardering laag is.
Nochtans, elke euro die geïnvesteerd wordt in preventie, levert op termijn drie euro op. Ik denk dat dit met de huidige coronacrisis meer dan eens duidelijk is. Door het gebrek aan een vaccin zijn we in een economische recessie beland, en de factuur die de zorgkas moet betalen voor de intensieve bedden, in gebruik genomen door Covid-19-patiënten, zal niet laag zijn.
Het tarief dat de werkgever aan de Externe dienst voor Preventie en Bescherming op het Werk betaalt voor zijn werknemers, is wettelijk bepaald en zeker niet hoog tegenover wat de werknemer hiervoor terug krijgt. Ook het uurloon van de collectearts bij het Rode Kruis en het loon per zitting bij Kind en Gezin is door de Vlaamse Overheid bepaald. Deze tarieven zijn doorgaans lager dan de conventietarieven van het Riziv. Het is voor de maatschappij een stuk goedkoper om de arbeidsarts of de consultatiearts bij Kind en Gezin vaccinaties te laten zetten, dan dit door een behandelend arts te laten uitvoeren.
Waarom krijgen preventieartsen dan geen Riziv-premie? Wij houden ons nochtans aan de wettelijke minimumprijzen inzake gezondheidszorg en zorgen dat de gezondheidszorg op termijn geld bespaart. Ik pleit voor een toekenning van de Riziv-premie voor elke preventiearts. Elk van ons houdt zich aan de wettelijke minimumtarieven en is arts voor het volk, geen arts voor het geld. Hopelijk laat de maatschappij na de coronacrisis zijn waardering blijken voor artsen die zich inzetten voor ziektepreventie.
Ook in de media hoor ik voornamelijk behandelend artsen spreken
Want ook in de media hoor ik voornamelijk behandelend artsen spreken. Er wordt aan hen gevraagd wat de nood en het nut van het gebruik van FFP2- en FFP3-maskers is. Het zijn nochtans arbeidsartsen die al jaren risico-evaluaties maken om het nut en de nood van dergelijke maskers bij verschillende werkposten, ook in de gezondheidszorg, te evalueren.
Er is een programma van screening op het coronavirus opgestart in de woonzorgcentra, die het zwaar te kampen hebben. De arbeidsartsen zullen de testen voor het personeel van de woonzorgcentra uitvoeren. Logisch, want het zijn wij die al jaren het zorgpersoneel testen op antilichamen tegen hepatitis B en dergelijke. Het Rode Kruis stelt de reststalen ter beschikking voor onderzoek naar groepsimmuniteit tegen het coronavirus. Ook voor de coronacrisis stelde het Rode Kruis al jaren de reststalen ter beschikking voor wetenschappelijk onderzoek. Nu de regering nadenkt over een 'coronabonus' van €1.450 voor de dokters in de ziekenhuizen, hoop ik dat ze ons niet opnieuw vergeten... De andere actoren - ministers, onderzoekers, behandelend artsen - worden immers niet vergeten.
Ik ben al vier jaar werkzaam als arts. Als preventiearts. Als arbeidsarts bij Securex, als collectearts bij Rode Kruis-Vlaanderen en als consultatiearts bij Kind en Gezin. Ik tracht te voorkomen dat mensen ziek worden. Da's mijn job en ik doe dat met veel plezier.Ik bescherm jonge kinderen tegen ernstige infectieziektes met hun eerste vaccins. Ik zorg dat eventuele medische problemen bij deze kinderen tijdig worden opgemerkt en verwijs ze eventueel door om erger te voorkomen. Ik voer bedrijfsbezoeken uit om risico's op het werk op te sporen en adviezen te geven hoe deze in te perken. Ik help ook om de eerste hulp in een bedrijf te organiseren. Ik zie werknemers op medisch onderzoek om eventuele problemen zo vroeg mogelijk op te merken en te voorkomen. Zo zorg ik dat ze veilig en gezond aan het werk kunnen blijven. Ik zorg dat ontvangers van bloedproducten gerust mogen zijn dat deze veilig zijn. Maar niettegenstaande mijn dagelijkse inzet, blijkt de erkenning hiervoor heel laag te zijn. Met een Riziv-nummer dat eindigt op -000 - omdat de verplichte ziekteverzekering nergens in deze activiteiten tegemoet komt - word ik vaak niet als volwaardig arts beschouwd. Zo kon ik zelfs niet stemmen bij de Orde der artsen omdat mijn Riziv-nummer online als 'ongeldig' bestempeld werd. Ook op andere websites is dit vaak het geval. Ik vraag al vijf jaar op rij een Riziv-premie aan, maar nog steeds werd mij geen enkele toegekend.Ik ben lang niet de enige arts die dit moet ondervinden. Ik denk dat ik namens alle preventieartsen - arbeidsartsen, CLB-artsen, consultatiebureauartsen Kind en Gezin, collecteartsen, adviserend artsen, ... - kan zeggen dat onze maatschappelijke waardering laag is. Nochtans, elke euro die geïnvesteerd wordt in preventie, levert op termijn drie euro op. Ik denk dat dit met de huidige coronacrisis meer dan eens duidelijk is. Door het gebrek aan een vaccin zijn we in een economische recessie beland, en de factuur die de zorgkas moet betalen voor de intensieve bedden, in gebruik genomen door Covid-19-patiënten, zal niet laag zijn. Het tarief dat de werkgever aan de Externe dienst voor Preventie en Bescherming op het Werk betaalt voor zijn werknemers, is wettelijk bepaald en zeker niet hoog tegenover wat de werknemer hiervoor terug krijgt. Ook het uurloon van de collectearts bij het Rode Kruis en het loon per zitting bij Kind en Gezin is door de Vlaamse Overheid bepaald. Deze tarieven zijn doorgaans lager dan de conventietarieven van het Riziv. Het is voor de maatschappij een stuk goedkoper om de arbeidsarts of de consultatiearts bij Kind en Gezin vaccinaties te laten zetten, dan dit door een behandelend arts te laten uitvoeren. Waarom krijgen preventieartsen dan geen Riziv-premie? Wij houden ons nochtans aan de wettelijke minimumprijzen inzake gezondheidszorg en zorgen dat de gezondheidszorg op termijn geld bespaart. Ik pleit voor een toekenning van de Riziv-premie voor elke preventiearts. Elk van ons houdt zich aan de wettelijke minimumtarieven en is arts voor het volk, geen arts voor het geld. Hopelijk laat de maatschappij na de coronacrisis zijn waardering blijken voor artsen die zich inzetten voor ziektepreventie. Want ook in de media hoor ik voornamelijk behandelend artsen spreken. Er wordt aan hen gevraagd wat de nood en het nut van het gebruik van FFP2- en FFP3-maskers is. Het zijn nochtans arbeidsartsen die al jaren risico-evaluaties maken om het nut en de nood van dergelijke maskers bij verschillende werkposten, ook in de gezondheidszorg, te evalueren. Er is een programma van screening op het coronavirus opgestart in de woonzorgcentra, die het zwaar te kampen hebben. De arbeidsartsen zullen de testen voor het personeel van de woonzorgcentra uitvoeren. Logisch, want het zijn wij die al jaren het zorgpersoneel testen op antilichamen tegen hepatitis B en dergelijke. Het Rode Kruis stelt de reststalen ter beschikking voor onderzoek naar groepsimmuniteit tegen het coronavirus. Ook voor de coronacrisis stelde het Rode Kruis al jaren de reststalen ter beschikking voor wetenschappelijk onderzoek. Nu de regering nadenkt over een 'coronabonus' van €1.450 voor de dokters in de ziekenhuizen, hoop ik dat ze ons niet opnieuw vergeten... De andere actoren - ministers, onderzoekers, behandelend artsen - worden immers niet vergeten.