Bij patiënten met prostaatkanker met een hoog risico op uitzaaiingen in het bekken, was preventieve bestraling van de lymfeklieren in het volledige bekken tot voor kort controversieel. Een internationaal onderzoek onder leiding van prof. dr. Gert De Meerleer, dr. Charlien Berghen en prof. dr. Steven Joniau van UZ Leuven, gepubliceerd in Lancet Oncology, bracht hier verandering in.
...
Het team analyseerde alle grote internationale studies rond bekkenbestraling voor prostaattumoren gepubliceerd tussen 2014 en 2021. De prospectieve RTOG 9413- en GETUG-01-studies toonden geen voordeel voor preventieve bestraling van het volledige bekken additioneel aan bestraling van de prostaat (1,2). De POP-RT-studie daarentegen toonde het potentieel van preventieve bekkenbestraling bij patiënten met een verhoogd risico op lymfeklierinvasie (3). Hieruit bleek dat een juiste patiëntenselectie cruciaal is. De auteurs suggereren dat patiënten met meer dan 35% risico op lymfeklierinvasie, berekend op basis van de Roach-formule, een preventieve bekkenbestraling moeten krijgen. Bij deze hoogrisicopatiënten zorgt additionele bestraling van het volledige bekken in combinatie met een hormoonbehandeling van 24 maanden voor een significant betere overleving in vergelijking met enkel de hormoonbehandeling. Daarnaast bleek uit de SPORTT-studie dat volledige bekkenradiotherapie als salvagebehandeling na prostatectomie in combinatie met een hormoonbehandeling leidt tot een betere biochemische recidiefvrije overleving (4). Het reviewartikel bevat eveneens advies over het toedienen van de volledige bekkenbestraling in de klinische praktijk. Hierbij is het belangrijk om alle klierketens in het bestralingsveld op te nemen en niet enkel de klierregio's diep in het kleine bekken. De bovengrens van het bekkenveld moet de bifurcatie van de abdominale aorta omvatten. De biologische dosis voor de prostaat en zaadblaasjes moet ten minste 78 Gy zijn, terwijl een biologische dosis van 50 Gy moet worden overwogen voor de klieren in het bekken. De auteurs benadrukken dat er bijna geen toxische effecten van graad 3 of hoger worden waargenomen met de huidige radiotherapietechnieken. Deze lijken ook niet toe te nemen in vergelijking met enkel het bestralen van de prostaat. Aangezien in de meeste ziekenhuizen de meer gevoelige prostaatspecifieke membraanantigeen (PSMA) PET-CT-scan als standaard stadiëringsprocedure voor hoogrisicopatiënten zal gebruikt worden, wordt verwacht dat deze patiëntenpopulatie nog zal toenemen. Patiënten met vergrote klieren op de PSMA-scan zouden in aanmerking komen voor preventieve bestraling van het volledige bekken. De resultaten van deze interessante review zijn gepubliceerd in The Lancet Oncology (5).
Verder lezen?
Registreer u om toegang te krijgen tot de inhoud van deze website.* Lees bovendien elke maand 4 gratis artikelen
* zijn medische vakbladen. De Belgische wetgeving zegt dat alleen artsen en zorgverleners met Rizivnummer deze mogen raadplegen. Dat geldt ook voor deze sites.
Belgian Oncology & Hematology News-clubleden hebben onbeperkt toegang tot alle artikelen
* zijn medische vakbladen. De Belgische wetgeving zegt dat alleen artsen en zorgverleners met Rizivnummer deze mogen raadplegen. Dat geldt ook voor deze sites.
Belgian Oncology & Hematology News-clubleden hebben onbeperkt toegang tot alle artikelen