...
Endometriumkanker is een belangrijke oorzaak van morbiditeit en mortaliteit bij vrouwen in de hele wereld. Meestal blijft de endometriumkanker beperkt tot de baarmoeder en de prognose is dan gunstig. Endometriumkanker is echter een heterogene aandoening. De vijfjaarsoverleving kan variëren van 92% tot 42% in Figo-stadium I naargelang van de histologische kenmerken van de tumor. Dat verklaart waarom er zo'n grote verschillen in chirurgische behandeling zijn en in de indicaties voor adjuvante behandeling. Recentelijk heeft een consensusconferentie met vertegenwoordigers van verschillende Europese wetenschappelijke verenigingen (ESMO-ESGO-ESTRO) nieuwe richtlijnen opgesteld om wat gelijkvormigheid te bewerkstelligen in de behandeling. Eén van de belangrijkste wijzigingen is een nieuwe subgroep van patiënten die een recidief dreigen te ontwikkelen (intermediair-hoog risico). De indicaties voor exploratie van de lymfeklieren blijven nogal wazig bij patiënten met een intermediair en intermediair-hoog risico. De schildwachtkliertechniek is nog experimenteel. Het nut van adjuvante chemotherapie en chemotherapie plus radiotherapie moet nog worden onderzocht, vooral bij patiënten die een hoog risico lopen, en voor bepaalde pathologisch-anatomische subtypes.Ballester M et al. Nouvelles recommandations EMSO, ESGO, ESTRO sur la prise en charge des cancers de l'endomètre. Bulletin du Cancer 2018. Online gepubliceerd voor de papieren versie op 4 februari 2018. https://doi.org/10.1016/j.bulcan.2017.10.006 https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0007455117302886