De IMvigor210-studie, die op het ASCO 2016 werd gepresenteerd, is een fase II-studie die het nut van atezolizumab als eerstelijnstherapie heeft aangetoond bij de behandeling van patiënten met een blaaskanker die nog geen behandeling hadden gekregen en die niet in aanmerking kwamen voor cisplatine, de standaardchemotherapie. Deze studie toont aan dat atezolizumab, een PD-L1-antagonist, een klinisch significante activiteit heeft en volgens de eerste ramingen ook een gunstig effect heeft op de totale overleving.
...
Chemotherapie met cisplatine is de standaardeerstelijnstherapie bij patiënten met een gemetastaseerde urotheliale kanker. Cisplatine was tot nog toe de enige behandeling die de totale overleving verbetert. Cisplatine is echter een vrij zware behandeling, die zich niet leent voor bepaalde categorieën van patiënten, vooral bejaarde patiënten en patiënten met een belangrijke comorbiditeit. Dat maakt dat 30-50% van de patiënten met een gevorderde blaaskanker de standaardtherapie niet krijgen. Fig. 1 Percentage objectieve respons De oplossing: immunotherapie Atezolizumab is een monoklonale antistof die specifiek gericht is tegen het ligand PD-L1 en dus deel uitmaakt van de nieuwe groep van immunotherapeutische middelen, de checkpointremmers. Ook op deze ASCO was er weer veel te doen over die checkpointremmers. Preliminaire studies hebben aangetoond dat atezolizumab actief is en goed wordt verdragen door patiënten met een gemetastaseerde blaaskanker die al werden behandeld met een platinaverbinding. Vandaar het idee om atezolizumab als eerstelijnstherapie voor te schrijven bij patiënten met een gemetastaseerde urotheliale kanker bij wie een behandeling met cisplatine niet geïndiceerd is. Moeilijk te behandelen patiënten De ImVigor210-studie werd uitgevoerd bij patiënten die nog geen chemotherapie hadden gekregen voor hun gemetastaseerde tumor en die niet in aanmerking kwamen voor chemotherapie met cisplatine, vooral wegens een verminderde nierfunctie, een slechte functionele toestand (ECOG) of optreden van ondraaglijke bijwerkingen. De patiënten kregen atezolizumab in een dosering van 1.200 mg i.v. om de drie weken. Het primaire eindpunt was het percentage objectieve respons zoals bepaald door een onafhankelijk centraal evaluatiecomité op grond van de RECIST 1.1-criteria. Ook werd de expressie van PD-L1 geanalyseerd in lymfocyten die in de tumor waren geïnfiltreerd (ICD-score van 3, 1 of 0). Fig. 2 Totale overleving Opmerkelijke respons Het percentage objectieve respons bedroeg 19%. Een belangrijk punt is dat een respons werd waargenomen in alle onderzochte subgroepen met PD-L1-expressie en ook bij patiënten met prognostisch ongunstige factoren. 21 van de 28 patiënten bij wie een respons werd waargenomen, vertoonden nog altijd een respons op het ogenblik van de analyse. Op dat ogenblik was de mediane duur van de respons nog niet bereikt. De mediane follow-up bedroeg 14,4 maanden en de mediane duur van de behandeling 15 weken. De langste respons hield 18 maanden aan. De gemiddelde totale overleving was 14,8 maanden. Behandeling zeer goed verdragen Zoals in alle vorige studies werd atezolizumab goed verdragen. Slechts 10-15% van de patiënten heeft ernstige bijwerkingen ontwikkeld.Dr. Arjun Balar (New York Medical Center): "De studie toont aan dat atezolizumab een nieuwe standaardeerstelijnstherapie zou kunnen worden bij patiënten met een urotheliale kanker die niet in aanmerking komen voor een klassieke chemotherapie. De vraag rijst ook of we niet alle patiënten met een gemetastaseerde urotheliale kanker meteen zouden moeten behandelen met atezolizumab, ook als ze in aanmerking komen voor een behandeling met cisplatine."Referentie: 1. Balar A et al. 'Atezolizumab (atezo) as first-line (1L) therapy in cisplatin-ineligible locally advanced/metastatic urothelial carcinoma (mUC): Primary analysis of IMvigor210 cohort 1'. Late Breaking Abstract #LBA4500, presented at ASCO 2016, Chicago, USA